Wojna w Ukrainie wstrząsnęła Polską i całym światem. W związku z tym dzieci i młodzież mogą doświadczać ogromnego smutku, rozpaczy lęku czy strachu o zdrowie i życie swoje oraz najbliższych. Od kilku dni towarzyszą im wielorakie doświadczenia, które mogą powodować nieznane dotąd trudne odczucia i emocje. Niepokojące informacje dobiegające z mediów czy udostępniane zdjęcia uruchamiają w umysłach dzieci i młodzieży pełne przemocy obrazy i idące za nimi skojarzenia. Także te, które mózg zapamiętał w kontekście oglądanych filmów czy wysłuchanych rodzinnych historii. W tej nieprzewidywalnej i pełnej niepokoju codzienności, muszą odnaleźć się obecnie dzieci i młodzież.

Jak wspierać i przywracać poczucie bezpieczeństwa u dzieci?

W związku z informacjami o wojnie dzieci odczuwają to samo, co dorośli: bezradność, smutek, szok, strach, złość, rozpacz, współczucie, zagubienie i inne emocje, które mogą towarzyszyć tej sytuacji. Jednak o ile dorośli zdążyli w ciągu życia wypracować strategie radzenia sobie z lękiem i kryzysowymi wydarzeniami, o tyle dzieci potrzebują wsparcia, żeby zrozumieć i oswoić swoje myśli, uczucia oraz nauczyć się sztuki radzenia sobie z nimi.

RODZICU!!

- Rozmawiaj z dzieckiem i stwórz mu przestrzeń do rozmowy!

- Odpowiadaj na jego pytania!

- Przedstawiaj dziecku treści adekwatne do jego wieku!

- Posługuj się zrozumiałym dla niego językiem.

- Nazywaj i akceptuj emocje! Bądź uważny. Nie przelewaj na dziecko swojego strachu. To Ty jesteś dorosły!

- Nie katastrofizuj. Odnoś się do tego co jest „tu” i „teraz”.

- Nie kłam! Nie obiecuj tego, czego sam nie jesteś pewien!

- Ostrożnie obserwuj swoje dziecko i dostrzegaj ewentualne zmiany zachodzące w jego zachowaniu.

- Staraj się nie włączać kanałów informacyjnych przy dziecku, kontroluj dostęp do drastycznych informacji, również w urządzeniach elektronicznych dziecka.

- Pokaż dziecku jak można radzić sobie z nagromadzonym napięciem (aktywność fizyczna, pobyt na świeżym powietrzu, ćwiczenia oddechowe, słuchanie relaksacyjnej muzyki, bajki relaksacyjne, spotkanie z przyjaciółmi).

- Bądźcie razem. Daj dziecku poczucie bliskości i bezpieczeństwa. Spędzajcie razem czas. Przytulajcie się.

- Zachowajcie dotychczasową zwyczajność, normalność i rutynę.

- Rodzicu! Dbaj o siebie i swoje potrzeby emocjonalne.

- W obliczu własnej bezsilności zasięgnij pomocy psychologa lub pedagoga szkolnego.